The Blue Mountains

Voordat we vandaag met ons verhaal beginnen, willen we eerst Sabine feliciteren met haar verjaardag. Dus vanuit het verre Oz: Happy Birthday!
Naast alle reacties ook even een bedankje voor Sander en Suus. Leuk dat jullie met ons meelezen. Wij hebben nu al veel baat bij jullie ervaringen. Het is inderdaad jammer van de kakatoes, maar gelukkig ligt er nog genoeg in het verschiet!

En dan nu onze belevenissen van vandaag. Vanmorgen ging al om 06.30 uur de wekker, zodat we op tijd de trein konden nemen naar Katoomba. Onderweg hebben wij nog gezocht naar de eerste tekenen van Skippy, maar helaas laat Skippy nog even op zich wachten. Na een kleine twee uur kwamen we aan in het plaatsje Katoomba. Daar konden wij kiezen tussen een aantal mogelijkheden om The Blue Mountains te verkennen, onder andere een hop on- hop off bus in de vorm van een Engelse dubbeldekker en een Trolley Shuttle. Daan was van mening dat de trolley minder toeristisch zou zijn en deze was bovendien een paar dollar goedkoper. Het bleek alleen al snel dat deze bus behoorlijk rammelde. Uiteraard echt weer iets voor ons om uit te kiezen...dus!

Onze eerste stop lag op ongeveer 10 minuten rijden. Daar zijn wij begonnen aan een bushwalk naar de Leura Cascades. De Leure Cascade is een waterval welke uitkomt in een rockpool van bronwater. Mooi om te zien en bovendien even verkoelend, want het werd vandaag toch warmer dan verwacht. Onderweg werden wij getrakteerd op prachtige uitzichten over de Blue Mountains. Overigens bedacht Klaas onderweg dat er tussen al die bomen nog wel eens slagen en spinnen konden zitten (*chicken*). Gelukkig was dit niet het geval, dus ‘no worries’ voor het thuisfront.

Eigenlijk hebben wij vandaag nauwelijks in de bus gezeten, maar vooral veel gelopen. Alle stops onderweg zien is ook zo goed als onmogelijk in één dag. Na onze broodjes weg gewerkt te hebben, zijn wij door gegaan richting Echo Point. Onderweg is de buschauffeur speciaal voor ons nog even gestopt bij de ‘Honeymoon Lookout’. Wederom leverde dit prachtige uitzichten op.

Bij Echo Point was het uitzicht over de Blue Moutains adembenemend. Boven de mountains hangt een mysterieze blauwe waas, welke ontstaat door de olieën in de ecalyptus bomen waar de mountains vol mee staan. Op dit punt waren ook de beroemde ‘Three Sisters’ te vinden waar meerde mythes over bestaan. Daan had er vooraf al zo’n 3 variaties op gehoord. In alle varianten komt het er echter op neer dat het gaat om drie zusjes die versteend worden en uiteindelijk nooit meer hun ware gedaante aan kunnen nemen en voor eeuwig versteend blijven. Wij vonden het makkelijker om de zusjes te benoemen als de drie zussen van Klaas: Karin, Rianne en Marlies. Dat leverde in ieder geval nog een leuke familiefoto op.

Hierna zijn wij begonnen aan de ‘Giant Stairway’. Dit begon met een wandeling van 900 treden naar beneden de Vallei in. Vooraf werd al aangegeven dat dit een fikse wandeling zou zijn. Na 900 treden resteerde er ook nog een 2,5 km lange bushwalk. Klaas had er inmiddels goed de vaart in (en Daan maar lopen met haar korte beentjes). Hierdoor hebben we de hele wandeling inclusief de treden in een kleine 2 uur gelopen. Aan het eind van de wandeling kwamen we bij Scenic World uit. Hier zou het volgens de Lonely Planet mogelijk zijn om met een treintje de super steile weg naar boven af te leggen. En wij zagen die Efteling achtige capriolen wel zitten; vooral met zulke zere voeten en benen. Maar wat bleek nou? Sluit de railway volgens de nieuwe regeling doordeweeks om 15.00 uur. Dat was even pech, want het was net kwart over. In eerste instantie waren we even bang weer naar boven te moeten lopen (er was echt niet veel meer over van onze voeten). Maar gelukkig was er hoop: een kabelbaan die ons met een paar minuten naar boven bracht. De beloning was nogmaals een prachtig uitzicht recht boven de Jamison Valley.

Boven aangekomen was het alweer 16.00 uur en besloten we de bus richting het station te pakken. Daar miste we op een haar na de trein en zijn we daarom alvast wat gaan eten. Dit werd vandaag een broodje bij de Subway. Makkelijk, maar errrug lekker en gezond.

Het plan voor morgen is Bondi Beach. Gisteravond was de voorspelling dat het vrijdag 26 graden wordt met volop zon. Hopelijk is deze voorspelling vandaag niet al te veel veranderd, want we zijn wel een beetje toe aan een dag complete ontspanning :). Het kan zijn dat wij ons volgende verslag iets later gaan plaatsen, omdat wij het morgen lekker rustig aan gaan doen.

Vanavond zullen wij nog een Wifi-plekje zoeken om dit verslag te plaatsen. En willen we nog even mailen met het camperverhuurbedrijf om na te vragen hoe laat onze nieuwe vriend aanstaande maandag klaarstaat.

Vanavond stappen wij moe, maar voldaan in ons bedje!