Bali’s inside...

Alweer is er een dag van de super geweldige reis verstreken. De tijd vliegt voorbij, maar aan de andere kant hebben we ook het gevoel hier al eeuwen te zijn. Twee weken geleden kwamen we aan in Java en inmiddels hebben we alweer honderden kilometers afgelegd door dit mooie land. Vanmorgen hebben we de kust van Lovina verlaten en zijn we het binnenland van Bali ingetrokken. Voordat we er een echte strandvakantie van gaan maken, willen we eerst nog wat van het echte Bali zien.

In ons guesthouse lukte het ons vanmorgen niet om een mooie prijs af te spreken voor vervoer naar Munduk. Inmiddels zijn we behoorlijk gewend aan de goedkope prijzen hier, dus we waren echt niet van plan de jackpot te betalen voor een ritje van 30 kilometer. Dan maar met de backpack op pad en kijken waar het schip strand. De eigenaar van het guesthouse vond dit waarschijnlijk niet zo leuk, want hij keek nogal zuur toen we weggingen. Tja, dan moet je maar niet sarcastisch zijn als wij verwachten dat het wel degelijk goedkoper kan. We liepen de poort uit en in 1, 2, 3 tellen was het al bingo! Sir, do you need transport? En jahoor geregeld. Voor 100.000 rupiah’s minder zaten we in de auto.

Na een klein uurtje rijden kwamen we aan in Munduk. Dit kleine plaatsje in gelegen in de bergen van Bali. De temperatuur was hier heerlijk aangenaam. Omdat het guesthouse in de schaduw ligt, hebben we zelfs geen airco nodig. We kwamen hier voor de natuur, dus we gelijk gaan wandelen. Vanuit het guesthouse werd een gids geregeld die binnen een kwartier hier was om ons mee op sleeptouw te nemen. Wederom hebben we vandaag weer een prachtige wandeling gemaakt door de jungle. Alles wat we tot nu toe in Indonesië gezien hebben, kwam vandaag wel voorbij. Van rijstevelden tot plantages en twee super indrukwekkende watervallen. Dit was niet vergelijkbaar met de bijna opgedroogde watervallen die we in Australië hebben gezien. Doordat het regenseizoen net voorbij is, is alles nog groen en stroomt het water in een hoop gekletter naar beneden.

Tijdens de wandeling werden we door de gids uitgenodigd voor een kopje koffie bij hem thuis. Daar hebben we een tijdje met hem zitten praten over verschillende Balinese tradities. Hij is net als ons twee jaar geleden getrouwd. Een Balinese bruiloft duurt 4 dagen. In de dagen voor de officiële ceremonie zijn de mensen vooral bezig met het brengen van offers. Het was weer erg bijzonder om bij de mensen thuis te komen en een praatje te maken over de lokale gebruiken.

Voor de mensen die de woorden ‘prachtig’, ‘indrukwekkend’, ‘super mooi’, ‘geweldig’, enzovoorts een beetje zat zijn, hebben we nog een ander verhaal onder de pet. Deze reis is het 2 weken goed gegaan: Daan die zich struikelend door de wandelingen heen bijt, maar uiteindelijk netjes met beiden benen op de grond blijft staan. Tot vandaag dan, want het was weer zover. Een glipperig en smal stukje pad, waarvan de gids al waarschuwde om voorzichtig te zijn. Het duurde welgeteld nog geen halve minuut en toen lag ze met haar knieën op de grond. Voor de trouwe lezers onder jullie, zal het geen raadsel zijn hoe Klaas zijn reactie was. Hij deed niet eens zijn best om zijn lach in te houden. Daarnaast kwam hij nog op de proppen met een aantal bijnamen, zoals ‘big foot’ en ‘onhandig’.

We blijven hier één nachtje, zodat we nog even kunnen genieten van de omgeving. Na het ontbijt gaat de reis door Bali verder richting het kunstenaarsdorpje Ubud. De aapkiekjes volgen dan hopelijk ook. Dan zijn we van plan om op weg naar onze volgende bestemming nog een aantal stops te maken (met aapjes langs de weg).

p.s.: Omdat het internet hier aan de trage kant is, lukt het mogelijk niet om al foto’s te plaatsen. Met een beetje geluk volgen ze alsnog zo snel mogelijk en anders doen we morgen weer een poging.