Carribean way of life

Langzaam open we onze ogen en worden we rustig wakker in eindelijk weer een heerlijk bed. Op het dak horen we het gekleter van een flinke tropische regenbui en we doen de deur naar onze overdekte veranda open. We zetten een kopje koffie in de geheel voorziene buitenkeuken en genieten van de omgeving vol bomen, planten, het gekwetter van vogel en geschreeuw van brulaapen (lijken overigens meer blaffende honden). Wow wat zijn we op een heerlijke plek terecht gekomen!

Gisteren zijn we om 10.00 uur met een klein bootje vertrokken vanuit Tortuguero. Een ruim 3 uur durende boottocht bracht ons naar het haventje van Moín. De boottocht over de kanalen vol met tropische begroeing was prachtig. Klaas lag een beetje te sukkelen en Daan heeft er een muziekje bij opgezet. Onderweg stopte de ‘kapitein’ nog een keer, omdat hij een kaaiman had gespot. Bij aankomst in Moín werden we overspoeld door taxi chauffeurs die ons een transfer aanboden voor – naar hun zeggen – voor maar een paar dollar meer dan het openbaar vervoer. We wisten inmiddels wel beter, want het openbaar vervoer is hier spotgoedkoop. We hebben ons door de taxi voor 1000 colonnes (€ 1,70) af laten zetten in Puerto Limon en daar zijn we voor een paar euro op de bus gestapt naar Cahuita.

In Tortuguero hadden we al gezocht naar een accommodatie voor 2 nachten om een beetje bij te tanken na een paar brakke en warme nachten. Wel weer boven ons budget, maar met een eigen keukentje zodat we zelf een hapje eten kunnen maken. Bij aankomst kwamen we er achter dat we wel verder uit het centrum zitten en blijkbaar rijden hier geen taxi’s. Een wandeling van bijna 1,5 km in de brandende zon met een zware backpack op de rug viel dus wat tegen. Toen we echter aankwamen bij ons hutje waren we op slag verliefd. De inleiding spreekt boekdelen waarschijnlijk. Toen we onze spullen hadden opgeruimd werden we gelijk geroepen door de eigenaresse die een sloth in de boom had gezien. We waren door dolle, want deze sloth zat in een hele kleine boom naast het washok waardoor we hem op ooghoogte zagen. In een andere boom zat nog een slot met een baby die wel hoger zat. En als je dan ook nog een duik kunt nemen in een heerlijk verkoelend zwembad, ben je voor je gevoel echt aangekomen in ‘heaven of earth’. We hebben gisteravond gelijk maar besloten om hier tot woensdag te blijven.

Naast dat we in ons hutje genieten, is hier in de omgeving nog veel te doen. Op 2 km zit een national park en zijn er in de omgeving prachtige stranden te vinden. We gaan de laatste dagen puur genieten van natuur en de voor ons laatste Costiraanse zonnestralen! Nou ja als het stopt met regenen dan... Aan de Carribean coast regent het het hele jaar door, maar meestal is dat een enkele bui. Daardoor is het hier weer prachtig groen en aangezien de hangmat op onze veranda overdekt is, hebben we daar geen enkel probleem mee. Het carribische sfeertje is ook in dit plaatsje weer duidelijk terug te vinden. Lopend door de straatjes van Cahuita klinkt er vanuit de radio’s in restaurants en barretjes overal Bob Marley muziek. Op de hoek van onze accommodatie zit een gezellig reaggea bar. Gebrek aan vermaak zullen we hier waarschijnlijk niet ervaren.

Maar voordat we echt kunnen genieten, moeten we hoognodig weer ergens geld vandaan zien te toveren. In het dorpje zit maar één enkele bank en laat nou net bij die bank ook onze creditcard niet werken. Voor vandaag is het plan de campagne om onze laatste colonnes uit te geven aan een busritje naar Puerto Viejo op een paar kilometer hiervandaan. Daar zit een banco nacional en zou in ieder geval onze creditcard moeten werken. Op hoop van zegen dan maar. Stel je voor dat we hier anders nog echt bananen moeten gaan plukken!