Vamos a la playa

Buenos días!
Cómo estás?
Pura Vida!

Engels spreken kunnen de Costiricanen aan deze kant van het land niet zo heel goed. We zijn dus vooral aangewezen op gebaren taal en de paar woorden Spaans die Daan nog kent. Klaas heeft het er al helemaal niet op en begint zo langzamerhand gewoon weer in het Nederlands te praten onder het mom ze verstaan me in het engels toch niet. Toen hij vanmiddag zei: ‘vier pakjes L&M graag’ keek de winkelbediende hem vreemd aan. Dos? No zei Klaas en begon op zijn vingers te tellen: uno, dos, trés, quatro. Quatro please!

De laatste week van onze reis is alweer ruimschoots ingegegaan. Met nog een paar volle dagen te gaan genieten we vooral van het relaxte leventje aan de Carribische kust. Heel veel doen we niet op een dag: rustig wakker worden, wat snacken, dobberen in het water en de diertjes spotten die dan spontaan op ons pad komen. Om te voorkomen dat we wel erg lui worden, maken we wel ons eigen potje met eten. Maar dat is hier eigenlijk best relaxed in onze eigen buitenkeuken. Kortom: we hebben nog steeds geen reden tot klagen.

Nu ons activiteitenniveau afneemt, zal ook de frequentie van deze verslagen iets afnemen. Want ja, wie wil er nu tot in detail horen hoe de temperatuur van het zwembad is, hoeveel dutjes we in de hangmat doen en welke smoothies er allemaal verkrijgbaar zijn in Cahuita. Maar we zullen jullie niet helemaal in het ongewisse laten. Over de spontane momenten valt immers nog genoeg te vertellen en dat delen we graag met het thuisfront. Bovendien leggen we de herinnering vast zodat we het later zelf ook terug kunnen lezen.

Afgelopen zaterdag was een erg rustig dagje. We zijn ’s morgens met de bus naar Puerto Viejo gegaan om te pinnen. De Banco Nacional leek wel een oase in de woestijn met nog maar een paar colonnes op zak. Daar hebben we nog wat rond gelopen op zoek naar souveniertjes en in een gezellig barretje wat gedronken. Bij terugkomst hebben we wat boodschappjes gedaan, gezwommen en rond gehangen rondom ons hutje. Tja wordt al saai hé?

Vandaag (zondag) hebben we wat meer ondernomen. Heel veel haast hebben we ’s morgens niet. We moeten immers niets en mogen alles. Na een regenbui in de vroege morgen brak vandaag de zon al vroeg door en was het al snel warm. Na het ontbijt hebben we daarom eerst wat gezwommen en zijn daarna naar het Cahuita National Park gelopen op zo’n 2 km afstand. Dit is het eerste national park in Costa Rica waar we geen entree hoeven te betalen – zolang je de juiste ingang maar kent. Een goede tip van de eigenaresse van onze accommodatie. Vanuit het tropisch begroeide national park kom je uit op Playa Blanca. We hebben een mooi stukje strand opgezocht en hebben daar ons handdoekje gespreid in de schaduw van een boom. De temperatuur is opgelopen tot 35 graden en het weersbericht geeft aan dat de real feel 47 graden is.

We hebben zo’n 1,5 uur op het strandje gezeten, wat gezwommen en gespettert in de zee en ons kostelijk vermaakt met een capuchin aapje die duidelijk lunchpauze had. Het aapje kwam uit de bomen het strand op op zoek naar vruchten die zo groot zijn als een kleine kokosnoot. Met de vrucht in zijn handen zagen we hem op zijn achterpoten wegrennen terug naar de boom. Het blijft leuk om naar deze diertjes te kijken. We waren er dan ook zeker een half uurtje zoet mee. We realiseerden ons dus ook dat het tijd was om een hapje te gaan eten. In de Lonely Planet hadden we gezien dat er een goede smoothiebar in Cahuita zou zitten waar je ook heerlijke crepes kunt eten. Klaas ging echter voor een broodje tonijn met een bananen smoothie en Daan koos voor een super ongezonde crepe met chocolade en een overheerlijke mango smoothie! Die mango smoothies worden zo langzamerhand een verslaving, dus waarschijnlijk zal onze Magic Bullit thuis straks overuren gaan maken.

Na de wandeling terug naar de accommodatie waren we oververhit. Die 47 graden real feel verklaarden een hoop. We kunnen hier echt niet zonder ons zwembad om eerst even af te koelen. Omdat we een flinke vooraad boodschappen in huis hebben gehaald en de accommodatie voor 5 nachten hebben betaald, zijn we alwéér bijna door onze colonnes heen. Eigenlijk zouden we morgen terug moeten naar Puerto Viejo, omdat we nog wat kleren moeten laten wassen. We kwamen echter tot de conclusie dat we met onze zwemkleding ook een heel eind komen en backpackers eigenlijk al niet heel erg fris zijn. Klaas vergeleek het met het combineren van je schone kledingkast en wasmand in één zak. En Jos, jouw boek als scheidingswand maakt dan ook niet echt het verschil ;).

Ach ja we zien wel wat we doen. Vooralsnog hebben we nog een goed gevulde koelkast, dus daar zal het niet aan ontbreken. Voor vanavond hebben we twee biertjes koud gezet in de koelkast. Onder het genot van een koud biertje en een zak chips gaan we wel bedenken hoe we onze dag morgen invullen. Meer hebben we op het moment niet nodig!

Hasta luego!