Ga terug naar start!

Algemeen fonds: ga terug naar start. Uw tijd in Costa Rica zit er helaas op...
U krijgt geen 20.000 euro (ook geen dollars of colonnes). Wel dient u 30 dollar p.p. departure tax te betalen als u het land verlaat. Een foutje van het vliegveld laten we maar zeggen ;).

Daar zitten we dan weer op het dakterras van het airport hostel in Alajuela waar we drie weken geleden begonnen zijn. Wat een vreemd gevoel om hier weer binnen te lopen. Alsof het nog gisteren was dat we hier aankwamen en de hele reis nog voor ons hadden. Maar in plaats van Jimmy is het morgen de airport shuttle die rond 10.00 uur komt voorrijden. Maar tot die tijd vieren we nog één avond dat we op vakantie zijn en kijken we terug op een geweldige tijd! Zoals het inmiddels onze gewoonte is geworden evalueren we de laatste avond wat de hoogtepunten waren. Het zipline avontuur en onze Jimmy komen daar zeker in voor. En ook het buitenkansje van een stopover in New York ontbreekt niet op het lijstje.

Maar natuurlijk eerst nog even terug naar waar we gebleven waren. Zoals voorspeld hebben we de laatste dagen niet veel noemenswaardig ondernomen. Maandag hebben we nog een ander strandje opgezocht in de regio, omdat het toch nodig was om weer te pinnen.Eerst zijn we in Puerto Viejo uitgestapt en daarna doorgegaan naar Punta Uva. Nou ja niet direct, want blijkbaar rijden de bus die kant op maar één keer in de twee uur. We waren daarom verplicht om een smoothie te drinken en in het zonnetje te wachten op de volgende bus. En als jullie nu denken van gut gut wat zijn ze zielig. Geloof ons dat een gevoelsmatige temperatuur van 50+ graden volop in de zon best warm is.

Het strandje bij Punta Uva was aanbevolen door de eigenaresse van het hotel en ook de Lonely Planet was er over te spreken. Zelf vonden we het strandje op het eerste gezicht niet echt spectaculuair. We zullen wel verwend zijn na ruim drie weken vakantie in Costa Rica. Het was lekker om even te zitten en af te koelen in het zeewater, wat overigens wel héél mooi helder was. Daan ontdekte al snel dat het uitzicht vanuit de zee veel mooier was. Vanaf de zee viel de berg takken op het strand minder op en was het uitzicht op gebogen palmbomen prachtig. Klaas het prinsesje die geen zin had in een lijf vol zeezout, moest het dan maar doen met een minder mooi uitzicht.

De rest van de tijd was het heerlijk vertoeven in ons eigen hutje in de prachtige natuurlijke omgeving van Cahuita. Aan het onverwachts spotten van wildlife geen gebrek overigens. Langs de kant van de weg in Punta Uva – wachtend op de bus – hebben we een stel brulapen gevonden en gisterochtend nog een agouti (lijkt op een uit de kluiten gewassen rat zonder staart). En last but not least vloog er maandagmiddag een toucan over toen we in het zwembad lagen. Omdat we inmiddels met behulp van Youtube geleerd hebben welk geluid een toucan maakt, konden we hem daarna makkelijk opsporen. De foto ontbreekt daarom ook niet!

Met een meervoudige busreis van zo’n 6 uur in totaal zijn we vandaag weer in Alajuela aangekomen. De eerste busrit van 4,5 uur leek zonder airco wel eeuwen te duren. Gelukkig werd het steeds koeler naarmate we in de buurt van San José kwamen. Daar zijn we op een lokale bus gestapt naar Alajuela en was het een kleine 10 minuten lopen naar het hostel. Deze ongemakkelijke busrit heeft ons wel weer een flinke besparing opgeleverd. Dus Riet en Niels het wordt toch Balkan-en aankomend weekend. We hebben niet voor niets de hitte doorstaan vanmiddag ;).

We hebben genoten van het prachtige Costa Rica. Ondanks dat we weinig voorbereidingstijd hadden, hebben we veel mooie plekjes kunnen ontdekken. We zijn verliefd geworden op de overvloed aan wildlife en hebben genoten van de ontmoetingen met mede backpackers. Het enige wat we gemist hebben is een wat diepgaander contact met de lokale bevolking. Daan had graag meer tijd gehad om haar Spaans bij te schaven, wat het vermoedelijk gemakkelijker had gemaakt. Wij hebben de bevolking in Costa Rica hierdoor als norser ervaren dan we gewend zijn. We blijven daarom net íets meer verknocht aan ZO-Azië en Ociëne.

Maar we zijn meer dan dankbaar dat we ondanks de omstandigheden begin dit jaar nu toch nog zo’n mooie reis hebben mogen maken. Wederom nemen we de herinneringen in foto’s, filmpjes én verhalen mee terug naar huis. En hopelijk hebben we ook jullie een beetje kunnen entertainen met onze verhalen. Wij hebben er in ieder geval van genoten om onze ervaringen te delen én jullie reacties te lezen We gaan het nog missen waarschijnlijk. P.s.: Jos, we menen ons iets te herinneren over een zipline bij jullie het balkon op. Je snapt dan wel dat we binnenkort even ‘langs komen waaien’ ;).

Tot snel allemaal in real-life!
Veel liefs van ons.