Vliegen door het nevelwoud

Deze keer een gecombineerd verslag van onze belevenissen van de afgelopen twee dagen in Costa Rica. Omdat we zondag een reisdag hadden, dachten we dat we niet zo heel veel te vertellen zouden hebben. Maar op de één of andere manier gaat er geen dag voorbij dat we hier niks doen en te vertellen hebben. We gaan jullie daarom meenemen in het verhaal over tweetenige sletten, Duitse braadworst en onze capriolen op 50 meter hoogte.

Zoals gezegd stond zondag een reisdag op het programma. Voordat we koers zette richting Santa Elena hebben we een bezoekje gebracht aan Ecocentro Danaus. Zij beschikken over een stukje privé grond waar dieren in hun natuurlijke omgeving leven. Met een gids hebben we zo’n 1,5 uur gewandeld en kennis gemaakt met enkele typische dieren uit Costa Rica. Echt bijzonder wat een gids allemaal ziet en opmerkt waar wij straal langs heen zouden lopen. We hebben kleine giftige kikkertjes gezien, maar ook krokodillen, verschillende soorten vogels, vlinders en een leguaan. En tot slot kwamen we – tot Klaas zijn blijdschap - ook de zogenoemde ‘two tooth sloth’, oftewel luiaard tegen.
Sinds donderdag is Klaas al op zoek naar hoe het het noemt ‘zijn slet’. In Costa Rica komen twee soorten voor: de three tood en de two tooth sloth. Ze zijn net zo lui als koala’s, want slapen zo goed als de hele dag. Ze zijn eigenlijk nog erger, want ze hangen de hele dag ondersteboven bij alles wat ze doen. De slet werd in Klaas zijn woorden in tweetenige slet en uuuhm ook Daan kreeg een bijnaam, maar dan met 10 tenen.

Na het bezoekje aan het ecocentre hebben we onze spullen opgehaald bij het hostel en zijn we gaan rijden. We hebben een behoorlijke rit gehad van 4 uur om het Arenal meer naar de andere kant en dan omhoog richting Monteverde, Santa Elena. Dit was een prachtige route met uitzicht over het weidse meer. Vanaf La Fortuna werd er met bordjes aangegeven dat we op de route een ‘German Bakery’ tegen zouden komen. We zagen een lunch met lekkere broodjes dan ook al helemaal voor ons en Klaas zat al te watertanden toen hij aan Duitse braadworsten dacht. Na uren rijden kwamen we aan in een stoffig plaatsje en vonden we de bakery. Geheel met Duitse eigenaren en een duitse herder op de veranda. Klaas met zijn beste duits de eigenaar begroet die hem doodleuk wist te vertellen dat ze gingen sluiten. Nou daar ging we dan met onze droge crackers die we nog hadden rondslingeren weer op weg.

Het laatste stuk van de rit was nog ‘maar’ 28 kilometer naar Santa Elena. Wij begrepen al niet helemaal waarom de navigatie zei dat we daar een uur over zouden doen. Achteraf gezien was een uur nog ambitieus, want toen we de weg opdraaide naar boven was het niets anders dan hobbelen en schudden over gravelroad. Maar Jimmy heeft ons veilig naar boven gereden en wonderbaarlijk genoeg is zelfs Daan nog geen wagenziek geworden. Na in totaal 4 uur kwamen we aan in Santa Elena, het dorpje dat ligt voor Monteverde Cloud Forest. Het is hier door de hoogte en de omgeving een stuk koeler, dus we hadden ’s avonds de truien wel nodig. Bij aankomst hebben we de tourtjes voor maandag geregeld en konden we de avond relaxen en eens rustig nadenken hoe we onze reis hier willen vervolgen.

Maandag was een dag van geheel andere orde. Geen tropische zwembaden, hangmatten of van dien aard. Nee we werden in touwen, tuigjes en veiligheidsgespen gehesen om te gaan ziplinen over de boomtoppen van het Cloudforest! Probeer je voor te stellen dat je bovenop het platform staat met onder je niets anders dan boomtoppen en je staat op het punt om te springen. En dit maar liefst 16 keer van de het ene platform naar de andere. Na de spanning van de eerste twee banen neemt de adrealinekick het over en is het genieten van het prachtige uitzicht over de boomtoppen én tussen de boomtoppen. Wow, dit was zo ontzettend gaaf om te doen! Als kers op de taart sloten we het gewone parcours af met een Tarzan Swing, waarin je een vrije val maakt en als George in de Jungle heen en weer slingert. Als echte dare devils hadden wij echter ook nog de Superman bijgeboekt. Hiervoor werden we in een speciaal tuigje gehesen en moesten we gaan liggen. Voor en achter wordt je vast gemaakt en je doet niets anders dan wachten tot je dat laatste zetje krijgt. En dan vlieg je als een vogel over de laatste baan van wel 1 kilometer lang. Je kijkt naar beneden en zoeft door de lucht. We waren allebei letterlijk in de wolken met zo’n super toffe ervaring!!

Na onze vlieg- en slingeravonturen hadden we nog tijd om een stukje te wandelen over de hangbruggen die ook in het park zijn aangelegd. Zoals de naam al doet vermoeden is de Cloudforest, oftewel het nevelwoud in nevel gehuld. Op sommige plaatsen loop je dus echt door de mist wat weer prachtige plaatjes oplevert. Na terugkomst hadden we een paar uurtjes de tijd om even op adem te komen en was het alweer tijd voor de geboekte night walk. Met een groepje van zo’n 8 man en een gids ga je wederom de natuur in op zoek naar dieren die ontwaken bij het invallen van de avondschemering. Wederom hebben we van alles gezien: slangen, spinnen, waaronder zelfs een tarantula, twee toucans en wederom een paar sletten ;).

Omdat we zelf geen foto’s konden maken van het ziplinen hebben we een – uiteraard te dure – CD gekocht van de foto’s. Deze kunnen we helaas niet op de laptop zetten, omdat we geen CD-drive daarvoor hebben. Deze foto’s houden jullie nog tegoed ;).